Dominee P. van Gurp spreekt in de ochtendlezing ‘Nabij God te zijn’ over het leven met de HERE. De HERE wil bij Zijn volk zijn. In het Oude Testament wandelde de HERE met Adam en zijn vrouw in het paradijs. Hij sprak vertrouwelijk met hen. Als engel kwam Hij van tijd tot tijd bij de mensen. In de tempel en de tabernakel kwam Hij ook bij Zijn volk. Hij sprak met Mozes. Ook in het Nieuwe Testament wil de HERE nabij zijn kinderen zijn. Dominee Van Gurp stelt de vraag of wij ook dicht bij de HERE willen leven. Of wij met Paulus zeggen: niet meer ik, maar Christus leeft in mij. Mijn leven is Christus. Vervolgens houdt dominee van Gurp ons aan de hand van de Dordtse Leerregels voor, hoe we ons kunnen oefenen in het leven met de HERE.

Broeder A. Admiraal spreekt in de middaglezing ‘De hemelse levensbestemming van Gods kinderen’ over de belofte van rust die de HERE ons gegeven heeft. Een belofte die we ons door geloof moeten toe-eigenen. De spreker wekt ons vanuit Hebreeën op om de prediking te geloven en hier te beginnen met leven in de eeuwige rust, zonder de indruk te wekken dat we achter blijven. Om dan straks in te gaan in de eeuwige rust. Dan zal God alle tranen van onze ogen afwissen en komen er palmtakken, witte klederen, gouden straten en gezang. De Kerk hier beneden strijdend en triomferend is dan tot haar volle rust gekomen.